Selin Taş Tertemiz’in Pozitif Doğum Hikayesi
Merhabalar…
Ben Dr. Selin Tertemiz , İskenderun Devlet hastanesinde Kadın Hastalıkları ve Doğum Uzmanı olarak çalışmaktayım (doğum yaptığım yılda Antakya Doğumevinde çalışıyordum). 2014 ve 2015 yılları arasında İstanbul Doğum Akademisi’nden doğuma hazırlık ve doulalık eğitimi aldım. Aldığım eğitimlerle doğal, pozitif ve keşkesiz bir doğum yapmak istiyordum. 10.10.2016’da normal yolla ilk doğumumu yaptım. Biraz uzun bir hikaye sabır gösterip okuyanlara şimdiden teşekkürler.
Bir kadın doğumcunun gözünden kendi gebelik ve doğum hikayemi yazmak istedim. Öncellikle gebelik çok istediğim ve bir yıldır dört gözle beklediğimiz bir olaydı. Haberini alır almaz çok mutlu olduk. Her gün onlarca gebeyi muayene ederken şimdi kendim gebeydim. Gebelik süresince gebeleri çok iyi anladım. Duygusal dalgalanmalar, endişeler, korkular, hasta gibi hissetmeler… Ama en çok da mesleki tecrübelerimin kendi gebeliğimi ve doğumumu etkilemesi korkusunu yaşadım… Sonuçta çok yoğun bir hastanede çalışıyordum. Doğumla ilgili bir çok önemli ve bazen de hayatı tehdit edici komplikasyonlara müdahale ettiğim oluyordu. Bu kaygıların tüm gebeliğim boyunca devam etmesini istemediğim için sevgili doğum psikoloğum S.Çetin ile irtibata geçtim. Yüz yüze görüşemesek bile skype’den görüşmelerimiz, messenger ile mesajlaşmalarımız tüm gebeliğim boyunca devam etti.
Bu arada ilk üç ay sonrası yoga ve pilatesi daha önceden de yaptığım için devam ettim. 33 haftaya kadar çalışmaya, her gün 120 km yol gitmeye araç kullanmaya devam ettim. Eşime, ebe arkadaşlarım ile birlikte doğuma hazırlık eğitimi verdik. 33. Haftada doğum iznine ayrıldım. Bu arada nerede doğum yapacağımı kafamda netleştiremiyordum. Doktorum belli değildi. Ama 3 tane bana tam destek olacak ebe ve doula arkadaşım mevcuttu. Daha önce beraber çalıştığım bir doktor arkadaşım özel bir hastanede çalışıyordu. Evime 3 dk mesafede idi. Önce evime yakın olduğu için bu hastanede doğum yapabileceğimi düşündüm. Doğumhanesini gezdim. Çok güzeldi ancak doğumhane buz gibiydi. Bir de doktor arkadaşım başhekim izin vermediği için eşimi doğuma alamayacağını söyledi. Düşünün; ‘kadın doğumcuyum; doktorum arkadaşım ve eşim özel bir hastanede doğuma giremiyor…’ Sonra artık kafamda netliğe kavuştum ve kendi çalıştığım, evime 60 km mesafede olan hastanede doğum yapmaya karar verdim…
Benim dalgalarım doğumdan 2 gün önce geceleyin, düzensiz aralıklı gelmeye başladı. 24 Saate yakın böyle devam etti. 5 Dk da bir gelmeye başlayınca evime yakın olan özel hastanede muayeneye gittim; 2-3 cm açılmam % 80 silinmem vardı. Sonra doğum yapacağım hastaneye geçtik. Vardığımda 5- 6 cm açılmam %70- 80 silinmem vardı. Kendi doktoruma hastaneye geçtiğimi ilettikten sonra acil durumlar için nöbetçi zaten hastanede olduğundan kendisini çağırmak istemedim. Her şey yolunda giderken doğumum belli bir aşamada durdu. Sonrasında bir takım tıbbi müdahalelerle doğum tekrar başladı. Ancak ilerleme yavaştı. Artık doktor arkadaşıma haber verdik . Ebe arkadaşlarım tüm gece boyunca destek oldular bir dakika yalnız hissetmedim. Tabi eşimde hep yanımdaydı aralarda uyusa da o da beklediğimden fazla destek oldu. Tüm gece boyunca neredeyse içgüdüsel olarak hangisi bana iyi gelecekse tüm aktif pozisyonları denedim . Ciddi bel ağrılarım oldu, eğitimlerde öğrendiğim bir takım egzersizler ve yogada öğrendiğim nefes egzersizleri sayesinde bu ağrılarla ebelerimin de desteği ile başa çıkabildim. Doğum ilerlemesi biraz yavaştı(bu aşamaya kadar doktor olduğum için doktor+ gebe olarak davranmış olabilirim J ) . Doktor arkadaşım geldiğinde de artık doktorluğu bırakmış tam bir gebeydim. Muayene etti. Açılmam ilerlemişti; 8- 9 cm idi. Ebe sordu; ‘sorun sence ne?’ diye. Bulunduğum serviste bağıramıyordum. ‘Bağırmak istiyorum’ dedim. Ebe arkadaşım da; ‘bağır o zaman, hadi senle doğumhaneye gidelim’ dedi. Doğumhanede rahatça yüksek sesimi kullanarak yatakta dört ayak pozisyonunda epizyosuz , perine deşurili normal doğum yaptım. Bebeğime ilk dokunan ben oldum. Bebeğimin kordonunu geç klempledik ve bol bol ten tene temas yaptık.
Bu doğumun kahramanları ebelerimdi. Onlar olmasa bence yapamazdım. Eşim de kararlarıma saygı duyarak, bana inanarak ve beni cesaretlendirerek inanılmaz destek oldu. Ve tüm aile bireylerini ayarladı; hepsi doğum olduktan sonra geldi . Ayrıca teşekkürü hak ediyor . Tüm doğum eylemim boyunca; yeme içme özgürlüğü , aktif hareketler , sıcak su torbası, masajlar, yoga müzikleri , nefes egzersizleri hep vardı. Tam destek vardı. Görünmez destekçilerim doğum psikoloğu S. Çetin de bir telefon kadar uzakta ve doğum olana kadar telefon başındaydı. Buna rağmen gerçekten zorlu uzun bir doğum eylemi süreci geçirdim ancak KEŞKESİZ doğum yaptım.
Benim hikayem nasıl olsa kadın doğum doktoruyum demeyip, doğuma üniversite sınavına hazırlanır gibi zihinsel, fiziksel ve ruhsal olarak hazırlanmak, yoga yapmak , nefes çalışmak , kitaplar okumak, doğum psikoloğu ile görüşmek ,eşimi doğuma hazırlık eğitimine dahil etmek, doğum ortamını seçmekti. Kendime doğum destekçisi bulmaktı. En şanslı olduğum yer burası; onlar zaten hazırdı. Gerçekten keşke dememek için çok çalıştım. Ve benim doğumla ilgili hiç keşkem yok. Sonuçta sağlıklı bir şekilde Serra bebeğimize kavuştuk. Darısı tüm isteyenlerin başına. Nice KEŞKESİZ doğumlara …
Selin Taş Tertemiz
